روی تـو بُــرده رونـق مــاه تــمـام را            مجذوب کرده جلوهٔ تو خاص و عام را

حسن تو بی‌نهایت و فضل تو بی‌شمار            مـبـهـوت مـانـده‌ام بـنــویـسـم کـدام را

تفسیر چشم‌های تو برهان عاشقی‌ست            می‌خـوانم از نگـاه تو خـیـرالکـلام را

هر راهبی که دید تو را گفت دیده است            با چـشـم خـود مـسیـح عـلـیه‌السلام را

هر جا که تو قدم بزنی «سُرَّ من رَءا»ست            سرشار کردی از نفـست هر مـشام را

امـا قـدوم سـبـز تو ای کـعـبـهٔ بهـشت            حسرت به دل گـذاشته بیت الحرام را

دیدند دشمـنان تو حیـران و مضطرب            آرامـش نــگــاه تــو و شــیـــر رام را

دست سـخـاوت تـو و چـشـم عـنایـتت            پُر کرده از نسیم سحر صبح و شام را

از ما مگیر، ای همه باران و روشنی            لـطف مـدام و مـرحـمـت مـسـتـدام را